KAR'ahindiba Gölgeleri

Kış uykusunun, kurguladığı gibi gerçekleşmesine çok sevindi sonbahar.
Büyük kucaklaşmalarla, uçuşan yaprak sololarıyla yolcu etmiştim kendisini.
Bu sezgi, ağaçların dizlerinde bıraktığı yakın hatıralarından hala okunabilir.
Şimdi ondan kalan kahverengi kuytulara beyaz perdelerin nazikçe inişini izliyorum.
Şubat'ışlarıyla güneşin koyu bulutların arkasına saklandığı günlerin muhteşem solosuna kapılıyorum,
bu şarkının, "dinlerken içinde salınmak" dışında tarifi var mıdır?
Kar kristalleri taşıyan dandelyonları izlemenin içedönük kıvancıyla,
Erken fotonlara yanılmış bahar tomurcukları, güneş yerine buzla öpüşürken
Bu nazik ve muazzam lütuf deryasının içinde iz bırakmaya çekiniyor adımlarım.
Doğuşundan hemen sonra olgunlaşan kar tanelerinin rüzgarsız bir şekilde yere inişinin sessizliği ve gizlediği, özlenen derin solosunu dinlemek üzere,
nicedir yeryüzünden, durağanlığın kayalarından olma yastığa yaslamışım başımı. 
Solmuş imgeleri çiçeklendiren bu buz taban yollarımda uçuşan soloların,
ateş taban hatıraya uzanıyor gölgeleri. ► https://serdivence.blogspot.com/2023/05/dandelion-golgeleri.html