Labels

Defterî (44) Edebî (49) Fotoğraf (13) Grafik (29) Însan (40) Malûmat (7) Mûzik (70) Tasarınâme (9)

30 Ekim 2024

Bülbüller için dut doz aşımı

Tek kişilik bir cenaze alayı halinde geçiyorum.
Titreyen gölgem, yaşayan mezarlık ağaçlarından öyle görünüyor.
Hiç kimsenin ziyaret çiçeklerini beklemeyen
yere serilmiş gövdelerin yanından geçerken...

Birkaç mevsime sığdırılmış, geniş gölgeli, tanelerce çoğalmış,
çoğaldıkça gölgesine nice şarkıların sololarını biriktirmiş
hoş kokulu sıcak bir dostluğun kırık dökük hikayesinin içindeyim.

İlerledikçe merdümgiriz kuytulara doğru giden bu yollarımda,
durup gölgesinde dinlendiğim, nice soloları tasnif ettiğim, 
üzerine tırmanıp kollarına uzandığım bu kadim gövdelerin 
devrik cümleli hikayesindeki bu satırlar; artık asosyal vahalarıma çakılan mezar taşları oluyor.

Tek kişilik bir cenaze topluluğu olarak duruyorum.
Bu devrilmiş dut dostluğunun başında süklüm püklüm kalakalmışım,
üzerimizde sarı ve yeşil soloları esinleyen yapraklardan bir bayrak salınıyor.

Nice karınca kafilelerinin göğe çıkan kervan yolları artık yatay kerteriz.
Bu gövdeler kanatlıların, kınkanatlıların han duvarları oluyor artık...
Yerini, damar yolları bile bulunamayacak gölgesiz yarınlara bırakacak.

Tek kişilik bir mezar ziyaretçisi olarak duruyorum.
Söylemci olarak mırıldanışım, eylemci olarak son dokunuşlarım,
en çok da şarkısını tekrar duyacakmış gibi durup dinleyişimle...

Karşımdan daha hazin bir topluluk geçiş yapıyor.
Titreyen gölgesi hüzne karışan pulsatif seslerle fısıldayan dallardan öyle görünüyor.
Omzunda geçirdiğim zamanlardan geriye kalan, 
toprağını kucaklayan bu dallar göğe sararan mendiller uzatıyor.

Son tomurcuklarında ince ince duyulan şarkısının yarısında sonsuz bir es verilmiş,  
parmak uçlarında arpejlenen rüzgar senfonisinin notaları akıntıya ve rüzgâra karışıyor,
uçuşan solo parçalarını toplayamadan içine karışıyorum, yankıları azalarak uzaklaşıyor.

Bu bahçenin mahzunluğu, sessizliklerini sololarına dahil eden bülbüllerin 
ve kilim desenli örümceklerin terk etmek zorunda kaldığı, 
akord edilmiş ağlarının telleriyle kendi vefatını tasvir ediyor.
Derinlerde bir yerlerde nabzını duymak için bu küskün gövdenin yanına gövdemi seriyorum.