İyotlu yapraklara tuttuğum notlardan anlaşılıyor bu...
Bir manzumenin içindeki ışık, gölge ve perspektifteyiz
Yerçekiminin dünyanın bu başkalaşmasına kafiyelendiği...
Rüzgar flütlerinin sesleriyle ufka doğru salınmanın hazzında
Ardımız sıra sololarla mısraların üzerinden geçmekteyiz.
Bir kuantum salınımının unutulmuş titreşimindeydik
Zamanın kıyısına iliştirdiğim fosforlu notlardan belli bu…
Mahçup birer usturlap olarak bir doğuşun ziyaretindeyiz
Evrenin, içimizdeki o sessiz genişlemeye uyumlandığı…
Yorüngelerin soluk soluğa fısıldadığı o ince rüzgârda
Kendi izimizi, mısraların kavisine dokunarak sürmekteyiz.
Dünya, kendi sessizliğini içimize üfleyen bir çam kozalağıydı
Her katmanında başka bir yankı, başka bir başlangıç saklıydı.
Rüzgâr, hem geçmişi hem geleceği entropiyle taşırken
Biz, şimdinin nabiz atışlarıyla ilerlemeye devam etmekteyiz.
Gökçekimi bir nota defteriydi;
bir dip porte daha eklenmekteydi.
Hâfifçe yer değiştiren bir yıldızın nabzıyla
Bir sonsuzluğu daha cebimize katlıyor gibiyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder