Kazılarıma ara vermişsem bu, tünel ağzını kapatıp gittiğim anlamına gelmez, başka anlamlara gelir. Tünel duvarlarındaki çiçeklerin suyuna bakmaya geldim, gözyaşından rutubetli yapraklarda hala nem var. Derin öteleme bahçelerine ulaştığımda, temizleyerek kenara bıraktığım birkaç alet ve kısa notlar da yerinde duruyor. Çok uzun bir zaman geçmedi diye düşünen zihnin içinden devranlar büyüyerek geçiyor. Topladığım soloları tasnif etmeye daha çok vakit ayırdığımın farkındayım. Farkında olmadığım esleri de düzenliyorum; soloya dahil olduklarını, daha bu yol olgunlaşmadan önce öğrenmiştim. Işıksız sokağın dönemecinde rastladığım geniş hikayenin peşini bırakmadığım buradan anlaşılabilir. Çünkü hikayenin uç verdiği her şeye yollar, yolların buluştuğu koltuklar, küçük köşe başları, büyük seyir terasları, sahil izleri, sakin patikalar düğümlüyorum ve topladığım soloların en nazik olanlarıyla hikayelere alt yazılar ekliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder